44 ¹ Wychwalajmy mężów sławnych i ojców naszych według następstwa ich pochodzenia. ² Pan sprawił [w nich] wielką chwałę, wspaniałą swą wielkość od wieków. ³ Jedni panowali w swoich królestwach, byli mężami sławnymi z potęgi, doradcami dzięki swemu rozumowi, którzy się wypowiedzieli w proroctwach. ⁴ Byli panującymi nad krajami dzięki rozstrzygnięciom i władcami dzięki swej przenikliwości*, mądrymi myślicielami przez swoją uczoność, a w służbie swej rządcami. ⁵ Byli twórcami melodii muzycznych i pisali poezje; ⁶ mężami bogatymi, obdarzonymi potęgą, zażywającymi pokoju w swych domach. ⁷ Wszyscy ci przez pokolenia byli wychwalani i stali się dumą swych czasów. ⁸ Niektórzy spomiędzy nich zostawili imię, tak że opowiada się ich chwałę; ⁹ ale są i tacy, o których nie pozostała pamięć: zginęli, jakby wcale nie istnieli, byli, ale jak gdyby nie byli, a dzieci ich po nich. ¹⁰ Lecz ci są mężowie pobożni*, których cnoty nie zostały zapomniane, ¹¹ pozostały one z ich potomstwem, dobrym dziedzictwem są ich następcy. ¹² Potomstwo ich trzyma się przymierzy, a dzięki nim - ich dzieci. ¹³ Potomstwo ich trwa zawsze, a chwała ich nie będzie wymazana. ¹⁴ Ciała ich w pokoju pogrzebano, a imię ich żyje w pokoleniach. ¹⁵ Narody opowiadają ich mądrość, a zgromadzenie głosi chwałę. ¹⁶ Henoch podobał się Panu i został przeniesiony jako przykład nawrócenia* dla pokoleń. ¹⁷ Noe okazał się doskonałym i sprawiedliwym*, a w czasie gniewu stał się okupem*, dzięki niemu ocalała Reszta dla ziemi, kiedy przyszedł potop. ¹⁸ [Pan] zawarł z nim wieczny przymierze, by już więcej nie zgładzić potopem wszystkiego, co żyje*. ¹⁹ Abraham, wielki ojciec mnóstwa narodów*, w chwale nikt mu nie dorównał. ²⁰ On zachował prawo Najwyższego, wszedł z Nim w przymierze; na ciele jego został złożony [znak] przymierza, a w doświadczeniu okazał się wierny*. ²¹ Dlatego Bóg przysięgą zapewnił go, że w jego potomstwie będą błogosławione narody, że go rozmnoży jak proch ziemi, jak gwiazdy wywyższy jego potomstwo, że da mu dziedzictwo od morza aż do morza i od Rzeki aż po krańce ziemi. ²² Z Izaakiem też uczynił to samo przez wzgląd na Abrahama, jego ojca*. ²³ * Błogosławieństwo wszystkich ludzi i przymierze złożył na głowie Jakuba; uznał go w jego błogosławieństwach*, dał mu [ziemię] w dziedzictwo, wymierzył jej części i podzielił między dwanaście pokoleń.